Civan Değer
DAKTİLO NEWS - Bir yanda Türkiye’de ağır aksak da olsa ilerleyen demokratikleşme arayışları, öte yanda sınırımızın hemen ötesinde, Suriye topraklarında şekillenen yeni toplumsal deneyimler… Tarih sahnesinde bir kez daha insanoğlunun karşısına büyük bir soru dikiliyor; “Biz hangi tarafı destekleyeceğiz?”
Unutmamak gerekir ki Türkiye, uzun yıllardır modern dünyanın ihtiyaçlarına cevap veremeyen, ayakları prangalı bir demokrasi ile yönetilmektedir. Kendi içinde sürekli yenilenmeye çalışan bu süreç, kimi zaman sancılı, kimi zaman da umut verici bir seyir izlemektedir. Ancak tam da bu süreçte, Suriye’de filizlenen demokratik bir model, eşitlik ve özgürlük zemininde örülmeye çalışılan bir toplumsal yapı dikkatleri üzerine çekiyor. Bu model, farklı halkların yan yana, omuz omuza yaşayabileceğine dair somut bir deneyim sunarken; karşısında kafa kesmeyi, yağmayı, tacizi ve tecavüzü bir yöntem haline getiren barbar bir zihniyet bulunuyor.
Tarih boyunca eşitlik ve özgürlük düşüncesi, çoğu zaman kâğıt üzerinde kalmış, kimi zaman da kanlı sayfalarla gölgelenmiştir. Fakat bugün, ilk defa bu coğrafyada, Kürtlerin ve onlarla birlikte mücadele eden halkların emeğiyle, demokrasi rüzgârı yalnızca bir politik tercih değil, insanlığın ortak geleceğini ilgilendiren bir yaşam formuna dönüşmektedir. Bu rüzgâr, halkların birbirine yabancı değil kardeş olabileceğini, farklılıkların çatışma değil zenginlik doğurabileceğini göstermektedir.
O hâlde önümüzdeki seçenekler açıktır.. Ya insan onurunu hiçe sayan, karanlığı kutsayan o vahşet zihniyetinin yanında saf tutacağız ya da tüm eksiklerine rağmen insanlığı daha ileriye taşıma iddiası taşıyan demokratik değerlerin… Benim kanaatim nettir, Kürt fobisini, önyargıyı, kör milliyetçi bakışları bir kenara bırakarak, insanlık onurunu savunanlardan yana tavır almak daha gerçekçidir.
Aksi halde kaybeden yalnızca bir halk ya da bir ülke olmayacaktır. Kaybedecek olan bizleriz, geleceğimizdir, kardeşliğimizdir ve en nihayetinde tüm insanlıktır.
